By: I Keur 13-02-2015
Als jij graag langere tijd in dezelfde omgeving werkt, wanneer de collega’s belangrijk voor je zijn en je met hen meer dan alleen een louter professionele relatie wilt opbouwen, dan ben je geen ZZP-er. Als ZZP-er is je tijd bij een opdrachtgever eindig. Tegen de tijd dat je mensen en de omgeving leert kennen is je opdracht ineens afgelopen en moet je weer verder. Nieuwe mensen, nieuwe omgeving, een nieuwe uitdaging, waar je maar beperkt tijd hebt om jezelf te bewijzen, daar moet je van houden, anders had je maar geen ZZP-er moeten worden.
Mensen, die ambitieus zijn en nog stappen in hun carrière willen maken, zijn ook geen ZZP-er. Een ZZP-er wordt ingehuurd om op hele korte termijn te presteren, niet om nieuwe dingen te leren, carrière te maken en nieuwe ervaringen op te doen. ZZP-ers zijn “proven technology”. Zelfontwikkeling doe je maar in je eigen tijd. Om diezelfde reden zijn generalisten ook geen ZPP-ers. Waarom zouden mensen jou inhuren als ze ook iemand kunnen vinden, die specialist is in de truc, die hier nodig is? Als generalist heb je een aantal hele goede vriendjes nodig om te overleven als ZZP-er.
Dan heb je de mensen, die ZZP-er worden om het geld. Die zien de tarieven van ZZP-ers in de ICT en beginnen te rekenen. Zelfs met een voor IT-ers laag tarief van €60 per uur kom je toch al boven de €10.000,- per maand uit. Daar kan je toch een hele hoop rekeningen van betalen. Dat je belasting moet betalen komt voor hen meestal niet als een verrassing. Maar daar blijft het niet bij. Ziektekosten, pensioen, accountant, inschrijving KvK, wettelijke en beroepsaansprakelijkheid verzekering, arbeidsongeschiktheidsverzekering, reiskosten, vakantiegeld, mobiele telefoon en laptop, en ga zo maar door. En het allerergste, op de één of andere onverklaarbare manier blijken interim opdrachten altijd maar tijdelijk te zijn.
En dan begint de stress en de race tegen de klok. Een maand van €10.000,- blijkt ineens €10.000,- voor twee maanden te zijn. En als het tegenzit, moet ik 3 maanden met die €10.000 doen. En de vraag dringt zich op, hoe lang kan ik mijn huidige kosten niveau handhaven zonder een nieuwe opdracht? Mensen met dat soort gedachtes, geen ZZP-er.
Wanneer ben je dan wel een ZZP-er?
Ten eerste, je vindt het leuk om regelmatig jezelf in een nieuwe omgeving te begeven en je daar helemaal opnieuw te bewijzen. Vervolgens moet je echt een vak of een specialisatie hebben. ZZP-er word je vanuit kracht. Je bent echt een specialist in een bepaald vak, dat kan technisch zijn, maar dat kan ook managerial zijn, daar ben je echt goed in, daar heb je lol in en je vindt het niet erg daar tot in lengte van dagen op in te worden gezet. Als mensen die je kennen, gevraagd wordt, we zoeken een X en X is jouw specialiteit, dan onmiddellijk jouw naam noemen, dan ben je een ZZP-er.
Of althans, dan krijg je tenminste intakes. Ook in intakes moet je goed zijn. Een ZZP-er wordt niet verkocht, die moet zichzelf verkopen. Als je dat niet kan, dan ben je helaas toch nog geen geschikte ZZP-er. En eenmaal binnen moet je jezelf opnieuw kunnen verkopen. Goede ZZP-ers worden altijd verlengd. Die starten op de ene opdracht en stappen zo binnen de organisatie van de ene naar de andere job en blijven soms jaren bij een opdrachtgever totdat ze het zelf zat zijn.
Je vak verandert en jij verandert mee. Dat moet in je bloed zitten. En als dat binnen kantooruren niet kan, en dat is 8 van de 10 keer zo, dan doe je dat natuurlijk in je eigen tijd. Blijven hangen in een verouderende specialiteit is killing voor de echte ZZP-er.
Herken je je zelf in deze beschrijving van de echte ZZP-er? Meld je dan snel aan als ZZP-er bij de Haselhoff Groep.